Choć wielu o tym zapomniało, przeglądarka internetowa Opera nadal jest czymś bardzo ważnym. To wciąż solidna przeglądarka, która przechodzi pewne zmiany. Na początek podstawową technologię zbudowano przy użyciu technologii przeglądarki Chromium (zamiast starego silnika renderującego Opera). Oprócz tego, że jest on wbudowany w narzędzia Google, wprowadzono niewielkie poprawki i zmiany pod maską, które czynią go zupełnie nowym typem przeglądarki. Jeśli porzuciłeś Operę, ale chcesz ją ponownie wybrać, będziesz podekscytowany wiedząc, że wciąż ma przyzwoitą obsługę Linuksa (w postaci instalatorów Debs i RPM). Postępuj zgodnie z instrukcjami poniżej, aby zainstalować Opera na Linuksie.
Nie ma oficjalnego repozytorium oprogramowania PPA lub Debian dla przeglądarki Opera. Oznacza to, że pobranie przeglądarki na Debianie lub Ubuntu oznacza pobranie pliku pakietu Deb i zainstalowanie go ręcznie. Aby uzyskać najnowszy pakiet, udaj się na oficjalną stronę. Należy pamiętać, że faktycznie nie można wybrać konkretnej wersji pakietu Linux. Jeśli chcesz pobrać konkretną wersję, przejdź tutaj.
Po zakończeniu pobierania pakietu Deb otwórz okno terminala i użyj polecenia CD , aby przejść do ~ / Downloads folder. Następnie użyj narzędzia dpkg , aby zainstalować plik Deb.
Uwaga: Użytkownicy Debiana mogą potrzebować zmienić apt na apt-get .
cd ~ / Downloads sudo dpkg -i opera-stable _ * _ amd64.deb
Samo zainstalowanie Opera Deb przez terminal może nie wystarczyć, ponieważ czasami narzędzie dpkg zapomina zainstalować biblioteki i narzędzia, które przeglądarka musi uruchomić. Nie martwić się! To łatwa łatka. Uruchom apt-install, aby rozwiązać problem.
Jak zainstalować sterowniki Intel Video w systemie Ubuntu
Jądro Linuksa to wspaniała rzecz. W przeciwieństwie do wielu innych systemów operacyjnych, wiele różnych rzeczy jest obsługiwanych bezpośrednio przez jądro. Oznacza to, że bardzo łatwo jest po prostu zainstalować Linuksa na dowolnym komputerze i automatycznie go uruchomić. Nawet najbardziej nieznany komputer ma jakąś obsługę Linuksa.
Kiedy użytkownicy Linuksa mówią "tradycyjny pulpit", najprawdopodobniej odnoszą się do Mate. Dzieje się tak dlatego, że środowisko pulpitu jest zbudowane z myślą o Gnome2. W pewnym momencie prawie każda dystrybucja Linuksa używała Gnome 2. To już nie jest tak. Mate istnieje, by kontynuować dziedzictwo Gnome 2 (po tym jak Gnome przeniósł się na Gnome 3).
