Poprzednio, w Addictivetips, omawialiśmy, jak uzyskać komponent serwera Murmur VOIP z Mumble pracującego pod Linuksem. No cóż, wróciliśmy, by znów rozmawiać o Mumble, ale tym razem omówimy wszystkie sposoby, w jakie użytkownicy mogą zainstalować klienta Mumble na Linuksie.
Oprócz omawiania sposobu instalacji klienta Mumble, omówimy, jak korzystać z aplikacji Mumble, jak połączyć się z serwerami głosowymi itp.
Uwaga: Mambo nie wymaga hostowania serwera szmery w celu korzystania z oprogramowania. Jeśli nie masz ochoty na hosting serwera VOIP w swojej sieci, istnieją dziesiątki publicznych serwerów Murmur. Sprawdź tę listę, aby dowiedzieć się więcej!
Postępuj zgodnie z poniższymi instrukcjami instalacji dla swojej dystrybucji Linuksa.
sudo apt install mumble
sudo apt-get zainstalować mumble
sudo pacman -S bełkot
sudo dnf install mumble
sudo zypper install mumble
Wspaniały sposób użycia Mumble jeśli jesteś w dystrybucji Linuksa, która nie ma dostępnego pakietu, to Snaps. Pakiety snap są samodzielnymi pakietami, z których może korzystać każda dystrybucja Linuksa, o ile komputer jest w stanie uruchomić Snapd. Pakiety Snap obsługują prawie każdą główną dystrybucję Linuksa. Jeśli Twój komputer nie jest domyślnie włączony, zapoznaj się z naszym przewodnikiem i dowiedz się, jak skonfigurować zatrzaski. Po uruchomieniu użyj tego polecenia, aby zainstalować najnowszą wersję przystawki Mumble.
sudo snap install mumble
Odinstalowanie klienta Mumble jest możliwe za pomocą tego polecenia:
Jak zainstalować przeglądarkę Vivaldi w systemie Linux
Na rynku pojawiło się kilka różnych przeglądarek internetowych. Głównym powodem tego jest to, że bardziej niż kiedykolwiek użytkownicy zaczynają chorować na główne przeglądarki. Chrome zużywa RAM (i ma poważne problemy z prywatnością), a Firefox, gdy jest coraz lepszy, wciąż wymaga pracy. Właśnie dlatego przeglądarka Brave i przeglądarka Vivaldi zyskują trochę uwagi.
Jak skonfigurować plik wymiany w systemie Linux
Wymiana jest istotną częścią systemu Linux i sposobem zarządzania programami. Dzięki temu użytkownicy Linuksa mogą zawiesić RAM, a nawet przydzielić dodatkową pamięć dla programów, które będą używane, gdy skończy się fizyczna pamięć RAM. Wystarczy powiedzieć, że każdy powinien używać zamiany. W tradycyjnych dystrybucjach Linuksa wydzielona partycja jest tworzona specjalnie do użycia swap.
