Za każdym razem, gdy ponownie instalujesz system Linux i formatuje partycje dysków twardych, dane nie są one w pełni oczyszczone. Powody tego są skomplikowane, ale wystarczy powiedzieć, że każdy, kto znajdzie się na starym dysku twardym, który nie został odpowiednio usunięty, może odzyskać osobiste pliki i poufne dane. Dlatego w tym artykule omówimy wszystkie najlepsze sposoby na usunięcie dysku twardego z systemu Linux. Wszystko od użycia czegoś takiego jak DD, Shred, a nawet DBAN.
Uwaga: Shred i DD wymagają wiedzy, jaka litera jest przypisana do napędu, który chcesz wymazać. Aby znaleźć literę dysku twardego, który chcesz usunąć, otwórz terminal i wprowadź polecenie lsblk. Wyświetlane nazwy odpowiadają twardym dyskom.
Najpopularniejszą metodą bezpiecznego usuwania dysku twardego (czyli zerowania) w systemie Linux jest wykonywanie komend DD . Ta metoda nie jest szybka, ale biorąc pod uwagę fakt, że każdy system Linux i Unix jest fabrycznie wyposażony w narzędzie DD, sprawia, że ​​ten sposób usuwania dysku twardego jest bardzo łatwo dostępny. Jest jednak jeden haczyk, a to, że DD nie wyzeruje aktualnie używanego napędu. Oznacza to, że nie można po prostu zrobić overtop na uruchomionym systemie operacyjnym Linux. Zamiast tego musisz odłączyć dysk twardy i umieścić go na innym komputerze lub załadować dysk Live Linux.
Zakładając, że zrobiłeś jedną z tych dwóch rzeczy, oto jak bezpiecznie wymazać dysk twardy za pomocą DD w systemie Linux.
Krok 1: upewnij się, że dysk nie jest podłączony. Jeśli jest dołączony, odmontuj go za pomocą menedżera plików. Alternatywnie użyj polecenia umount.
Jak zainstalować przeglądarkę Vivaldi w systemie Linux
Na rynku pojawiło się kilka różnych przeglądarek internetowych. Głównym powodem tego jest to, że bardziej niż kiedykolwiek użytkownicy zaczynają chorować na główne przeglądarki. Chrome zużywa RAM (i ma poważne problemy z prywatnością), a Firefox, gdy jest coraz lepszy, wciąż wymaga pracy. Właśnie dlatego przeglądarka Brave i przeglądarka Vivaldi zyskują trochę uwagi.
Kiedy użytkownicy Linuksa mówią "tradycyjny pulpit", najprawdopodobniej odnoszą się do Mate. Dzieje się tak dlatego, że środowisko pulpitu jest zbudowane z myślą o Gnome2. W pewnym momencie prawie każda dystrybucja Linuksa używała Gnome 2. To już nie jest tak. Mate istnieje, by kontynuować dziedzictwo Gnome 2 (po tym jak Gnome przeniósł się na Gnome 3).
